Ik heb een vrije dag en de zon schijnt. De zon schijnt zo fel dat ik veel vroeger wakker was dan gepland. Het eerste wat ik denk is: "Als ik nu opsta, ga ik zo veel kunnen doen!"

- Leuke dingen: eindelijk eens van die heerlijke zon genieten. Het terras borstelen terwijl de kat zich door het hoge gras in onze tuin een leeuw in de savanne waant.

- Dingen die zouden moeten gebeuren: mijn pompoen- en courgettezaadjes moeten dringend gezaaid en het huis moet dringend opgeruimd, want gisteren na het fietsen heb ik al mijn gerief gewoon laten staan (in het midden van de hal, zodat ik me aan mijn eigen wanorde kan ergeren telkens wanneer ik passeer).

- Wat echt echt moet: rekeningen betalen (maar waar is mijn bakje ook al weer?)

Soit. Veel te veel keuze... Zo lang ik niet besloten heb wat ik ga doen, kan ik evengoed blijven liggen.

Anderhalf uur later besluit ik me toch maar te herpakken (het is nooit te laat).

Bij mij werkt een duidelijk uurschema het beste. Ik maak de tijdsspannes ruim genoeg dat ik het makkelijk haal als ik doorwerk. Er kan altijd iets tussenkomen, maar zonder schema, ben ik zeker dat er niets van in huis komt. 

PS: de rekeningen zijn voor als het reservebakje thuis is, nl. vanavond.

PS 2: wat een chill leventje heb ik toch (maar in de week heb ik geen tijd om zo'n dingen te posten!)

Wanneer ben jij niet te stoppen?

Hallo iedereeeen!

Wanneer kan jij blijven doorgaan zonder je moe te voelen?

Wanneer vliegt de tijd voorbij?

Als je buiten aperitieft met vrienden? Op een feestje? Als je sport? Kook? Creatief bezig bent? Met de kinderen speelt? Op vakantie?

Of op je werk?!?

Ik zaag je de oren van het hoofd over vroeg gaan slapen en afkikken van koffie en snelle suikers, maar als je dingen blijft doen die je niet interesseren, ga je je altijd moe blijven voelen.









Bij mij komt die drive er als ik achter de naaimachine kruip. Meestal is dat op een vrije dag in de late namiddag...en voor ik het weet is het buiten pikdonker. Ik krijg plots dorst (waarschijnlijk al uren het geval, maar ik was zo gefocussed dat ik het niet door had), maar doe toch nog even door, want het is bijna af.

Die drive, die flow, moest ik die alle dagen hebben, ik zou nooit meer moe zijn.

Of wanneer ik met een nieuw idee kom, een nieuw project. Dan ben ik plots rusteloos, maar heel gefocussed op mijn doel. Ik lijk zelfs bijna geen slaap meer nodig te hebben, want ik voel de adrenaline zo door mijn lijf bruisen.

Dat, dàt is het geheim van in form zijn.

Als je iets wil veranderen, begin dan met deze vraag aan jezelf te stellen:
Wat brengt mij in deze flow?

En als je tijd hebt, wat komt er dàn op de eerste plaats?

Het doel van mijn nieuwe levensstijl was meer energie en tijd hebben, kwestie van mijn work-life balance in evenwicht te brengen (en niet als een zombie rond te lopen van woensdag tot en met zaterdag).

Vanavond heb ik tijd. Tijd met hopen, want ik heb niets gepland. In een huishouden is altijd wat te doen, dus hoe ga ik er nu in slagen om eens iets voor mezelf te doen in plaats van bezig te blijven en morgen weer moe te zijn?

twee woorden: keuzes maken.

Wat komt bij jou eerst in je leven als je kan kiezen wat je doet?
Zet je gezond eten eerst? Sport? Creatief bezig zijn? Slapen? TV-kijken? Lezen? Plannen? Sparen? Vrienden? Dromen? Opruimen? Kuisen? Je uiterlijk? Surfen? Bijleren?

Kies, en ga ervoor! En geen schuldgevoelens als de rest niet allemaal lukt in één avond.

Vanavond kies ik...gezond eten en bijleren...en de rest is voor een volgende keer.

Do what you love

Sorry dat ik jullie zo lang zonder nieuws heb gelaten. Het ging echt goed! Geen koffie meer, veel meer energie en geen ochtendhumeur meer! Met de paasvakantie stond er ook minder op het programma. Ik kreeg zelfs tijd om in de tuin te werken!

 

Daarna volgden een paar superdrukke weken, geen minuut thuis om even te bekomen en veel te weinig slaap. Ik ben gezwicht voor de cafeïne want het ging echt niet meer en ik heb mezelf dan maar plechtig beloofd dat ik 1 mei echt niets ging doen en recupereren.

Niets doen in een huis, waarin net verbouwd is geweest en dat vol met stof en rommelhoopjes staat was best lastig, maar ik was zo moe dat ik het mezelf moest gunnen.

 

Wat me opviel tijdens deze weken is dat alles wat me interesseert, wel nog lukt: naailes geven met de glimlach, geen probleem! Een interessante infoavond volgen, ook geen probleem! Maar er naartoe gaan, autorijden, koken, wandelen naar de trein... kostte zooo veel moeite!

 

Toen kwam ik op de site van DoWhatYouLove.com:

 

 

Als je iets graag doet, kom je in een toestand waarin alles vanzelf lijkt te gaan. Focussen, genieten van het moment en hard door werken, de uren vliegen voorbij.

 

 

Dat is dan ook het hoofddoel van mijn programma: ervoor zorgen dat je zo veel mogelijk kan doen wat je graag doet.

 

Oefeningetje: Wat brengt jou in die flow?