Ik heb een vrije dag en de zon schijnt. De zon schijnt zo fel dat ik veel vroeger wakker was dan gepland. Het eerste wat ik denk is: "Als ik nu opsta, ga ik zo veel kunnen doen!"

- Leuke dingen: eindelijk eens van die heerlijke zon genieten. Het terras borstelen terwijl de kat zich door het hoge gras in onze tuin een leeuw in de savanne waant.

- Dingen die zouden moeten gebeuren: mijn pompoen- en courgettezaadjes moeten dringend gezaaid en het huis moet dringend opgeruimd, want gisteren na het fietsen heb ik al mijn gerief gewoon laten staan (in het midden van de hal, zodat ik me aan mijn eigen wanorde kan ergeren telkens wanneer ik passeer).

- Wat echt echt moet: rekeningen betalen (maar waar is mijn bakje ook al weer?)

Soit. Veel te veel keuze... Zo lang ik niet besloten heb wat ik ga doen, kan ik evengoed blijven liggen.

Anderhalf uur later besluit ik me toch maar te herpakken (het is nooit te laat).

Bij mij werkt een duidelijk uurschema het beste. Ik maak de tijdsspannes ruim genoeg dat ik het makkelijk haal als ik doorwerk. Er kan altijd iets tussenkomen, maar zonder schema, ben ik zeker dat er niets van in huis komt. 

PS: de rekeningen zijn voor als het reservebakje thuis is, nl. vanavond.

PS 2: wat een chill leventje heb ik toch (maar in de week heb ik geen tijd om zo'n dingen te posten!)